Izložba „Večna voda”
Radovi umetnice Ljilje Pavlović Dear u Konaku kneginje Ljubice, od 7. do 23.9.2023; Svečano otvaranje u četvrtak, 7.9, u 19 časova, Sala pod svodovima, Konak kneginje Ljubice, Knez Sime Markovića 8.
Rođena u Srbiji u Topoli i školovana u Beogradu na Fakultetu primenjenih umetnosti, Ljilja Pavlović Dear (1947) je osnove autentičnog likovnog izraza stekla u svojoj zemlji, a zahvaljujući stipendiji Britanskog Saveta. Od 1971. do 1973. je na usavršavanju na najeminentnijim likovnim akademijama; svoj stvaralački put razvijala je u svetski poznatim umetničkim centrima: Londonu, Los Anđelesu, San Francisku i Parizu. Preko 50 godina plodnog umetničkog rada i 67 samostalnih i preko 200 grupnih izlozbi širom sveta donelo joj je nekoliko prestižnih nagrada i čast da se njena dela nalaze u privatnim i javnim kolekcijama u Evropi, Americi i Kini. Živi i radi u Parizu od 1978. godine.
Na izložbi Večna voda Ljilja Pavlović Dear predstavlja radove koji tematski prate univerzalnu ideju jednog od četiri osnovna životna elementa – vode. Interesovanje za vodu došlo je postepeno, nakon prethodne stvaralačke faze u kojoj je proučavala stene i kamen, tj. elemente zemlje. Temom vode Ljilja Pavlović se intenzivno bavi od 2015. godine, smatrajući je suštinom života i neprocenjivim blagom sveta. Voda za nju ima karakteristike boginje sa više lica i pojava, pa je tako i predstavlja, putem raznovrsnih likovnih tehnika. Kroz različite umetničke forme prikazuje nam magičan svet vodenih površina, svetlosnih refleksija i belinu talasa. Njeni objekti – instalacije izrađeni od slojeva laganog platna odaju nam utisak da hodamo po morskom dnu sa koga uzbuđeno posmatramo talasastu površinu mora. U toj igri svetlosti i senki značajnu ulogu imaju otvori kroz koje prolaze svetlosni efekti. Gradeći ove objekte Ljilja Pavlović se odriče tradicionalnog građenja slike, ploha se udubila i ispupčila donoseći vizuru treće dimenzije. Sa istančanim smislom za kompoziciju i kolorističku organizaciju površine gradi mrežu apstraktnih formi, organskih potki i talasastih masa. Najviše koristi topao kolorit udružen sa oker i belom, a kao dominantnu upotrebljava plavu boju u svim njenim valerskim modalitetima. Pored svetlosnih instalacija nekoliko radova predstavljeno je u tehnici kolorisane grafike na kojima pomoću raznobojnih šrafura stvara asocijativni element koji proširuje doživljaj fluidnosti vode. Inspiraciju nalazi u morskim pejzažima, koralima, školjkama, svetlosnim refleksijama. Jedan segment izloženih radova čine fotografije morskih površina slikane na različitim morima širom sveta. To su kadrovi mirne i uzburkane vode, odblesci svetlosti u moru, ženskog obrisa u vodi, talasa i morske pene.
Ljilja Pavlović ideju i likovnu predstavu vode pokušava da izrazi izvan njenog fizičkog aspekta, idući dalje, ona pokušava da dopre do suštinske, životne, bitnosti vode. U skladu sa klimatskim promenama, posebno u ekološkom smislu, aktuelnost ove teme je neupitna. Voda je ključni elemenat života na Zemlji i važan činilac funkcionsanja sveta, svojim raznolikom pojavnim oblicima, pruža nebrojene mogućnosti za prikazivanje njene nestvarne lepote. Takva lepota se vidi u radovima Ljilje Pavlović Dear prikazanim na izložbi Večna voda i pravi je kontrapunkt preindustrijalizovanom savremenom svetu.
