Izložba „Preplitanja”

Izložba „Preplitanja”

Izložba Preplitanja” autora Slobodana Radojkovića i Anice Radošević Babić biće otvorena u utorak, 10. septembra, u 19 časova, u Likovnoj galeriji Kolarčeve zadužbine

Izloženi radovi Slobodana Radojkovića deo su aktuelnog ciklusa koji obuhvata crteže na papiru, platnu i foliji, kao i crtež kombinovan sa kolažom. Tematski su zasnovani na interesovanju za prirodu i za procese koji se u njoj odvijaju. Oni apostrofiraju destruktivni odnos pojedinca prema ekosistemu i permanentno narušavanje njegove ravnoteže na globalnom nivou. Trava, cvet ili drvo preuzeti su iz okruženja i ukazuju na jedinstvene i neponovljive prirodne oblike i strukture. Vizuelno definisan odnos između ovih elemenata i urbanih detalja, otvara pitanja njihove degradacije i permanentnog nestajanja. Prikazani sadržaji mogu se posmatrati kao potreba da se doprinese očuvanju prirode i kao apel za momentalni prestanak njenog uništavanja. Autor veruje da ova postavka može biti doprinos njenom očuvanju i poziv za aktivno delovanje svakog od nas. Radovi sa nazivima Kiša, Urbani pejzaž, Žute kiše, Trave, Nebo iznad, Pad, Ambijent 2… deo su zajedničkog projekta pod nazivom Preplitanja.

Crteži na papiru Anice Radošević Babić pod nazivom Nepoznati prostor, Dekonstrukcija, Nema više… izvedeni su u tehnikama olovke, ugljena, suvog pastela u boji, akrilne boje na papiru, kolaža i u grafičkoj tehnici kolagrafije. Istraživanja su zasnovana na potrebi redefinisanja tematskih sadržaja pređašnjih ciklusa i njihovom oživljavanju u dugačijem prostoru umetničkog dela. Meta jezik uspostavljen tokom devedesetih doživljava tako novo i drugačije iščitavanje. Naziv dela Nepoznati prostor u formalnom smislu konstrukcije dela ima ulogu oživljavanja i transformacije pređašnjeg prostora slike dok u značenjskom receptivnom smislu govori o psihološkim, socijalnim i ekološkim stanjima u kome se nalaze subjekti slike. Naziv dela Dekonstrukcija prati dvojaki smisao. Formalno, dela su nastala u kontekstu dekonstrukcije upotrebom kolaž tehnike i povezivanjem različitih likovnih medija (grafika, crtež, slika). U sadržinskom smislu može im se pripisati karakter mimezisa sopstvenog rada. Grafika pod nazivom Nema više sugestivno deluje poput konstatacije ili pitanja koja aktualizuju psihološka i socijalna stanja kako na ličnom tako i na širem planu.

Preplitanja je termin koji na adekvatan način definiše misaoni, idejni i poetički odnos, kao i višegodišnju kreativnu saradnju dvoje umetnika. Posvećenost prirodi i identičan stav o nužnosti aktivnog delovanja u njenoj zaštiti i očuvanju, zajednički su imenitelji izložbe.