Film o legendarnom reperu ove jeseni u regionu
Nakon Beograda, Čačka, Zrenjanina i Palića (Dead Lake festival) film „Život po Moskriju“ biće premijerno prikazan u Novom Sadu (26. oktobar), Osijeku (27. oktobar) i Zagrebu (28. i 29. oktobar) u okviru Revije studentskog filma. Na Reviji će studenti beogradskog Fakulteta dramskih umetnosti po prvi put svoje filmove predstaviti hrvatskoj publici.
Pored filma „Život po Moskriju“ Gorana Nikolića, u Zagrebu će biti prikazana još četiri studentska ostvarenja: „Koga boli *“ Lenke Jovanović, „Sve što raste“ Milene Grujić, „Jedna noć“ Strahinje Savića i „Utopija“ Matije Gluščevića.
Novembarske projekcije počinju gostovanjem u Sarajevu, a nakon kratke regionalne turneje ekipa filma „Život po Moskriju“ vraća se u Srbiju.
O FILMU
„Život po Moskriju“ je crna komedija u kojoj se legendarni i kontroverzni, ali nažalost pokojni hiphoper i osnivač rep grupe Prti Bee Gee – Davor Bobić Moskri, iznenada vraća na ovaj svet među žive. Dozvoljeno mu je da se vrati u obliku desetogodišnjeg deteta, jer je samo tada bio čist, neiskvaren i nije se drogirao. Njegov cilj je da osvoji kartu za raj, pa se shodno tome ponaša kao anđeo, kao i da prikaže svojim sledbenicima iz andergraunda, među kojima su dileri, šaneri, šmekeri, reperi, zatim bajkeri, skejteri i naravno klaberi, kuda vodi životni moto Udri gudru na veselje.
Davor Bobić Moskri bio je rep autor i jedan od najuticajnijih predstavnika hardcore-a unutar tog muzičkog pravca u Srbiji s početka ovog veka. Bio je osnivač sada već čuvenog rep sastava Prti Bee Gee, radio voditelj na SKC-u, teniser sa žestokim potencijalom, šmeker, harizmatični blejač kog su svi voleli. No, Moskri nije bio “samo” to, jer da jeste, danas ga verovatno ne bismo pominjali kao legendu. Esenciju drugog uticajnog talasa repa kao potkulture koja je u postjugoslovenskim danima bila sigurno najiskreniji glas tadašnjeg društvenog stanja, najbliži suštini, najagresivniji u sarkazmu, stvorio je momak koji se bezrezervno prepustio konzumiranju takve stvarnosti, a time i postao njeno oličenje, njen rezultat.
Prti Bee Gee je rep grupa nastala 2000. godine u Beogradu. Jedan od najbrutalnijih, ali i najuticajnijih rep sastava činili su Nikola Jelić poznatiji kao MikriMaus, Nikola Jarnević iliti Eufrat i Davor Bobić Moskri, tvorac PBG-a. Ovaj trio je danas, nakon toliko godina, ostao upamćen kao jedinstveno lajav i ciničan, ali istovremeno najpouzdaniji svedok jednog prljavog doba u kom se Srbija našla prelazeći iz jednog u drugi vek.
RAĐANJE JEDNE IDEJE
„Život po Moskriju“ je klasni film studenata druge godine filmske i televizijske produkcije na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Mentor na ovom projektu je profesor Milan Todorović. Sve je počelo onda kada su studentkinje produkcije Lana Radošević i Anđela Zebić pred profesorskom komisijom FDU pobedile na pičing sesiji sa idejom o filmu u kojem se Davor Bobić Moskri vraća među žive. Preostali studenti sa klase su oberučke prihvatili ovaj projekat i sa velikom ambicioznošću se upustili u posao.
Studenti produkcije i ja, u ulozi reditelja, udružili smo se u stvaranju malo drugačijeg filma (ali i pogleda na Prti Bee Gee poetiku) od onog na šta se naviklo, kako u okvirima našeg fakulteta, tako i u okvirima srpske kinematografije, iako smo se kretali u domenu komedije, zasigurno najpopularnijeg žanra u Srbiji, pored drame. Pored toga što smo “osvežili” žanr, činjenica da se već u montaži film svideo preostalim članovima benda Prti Bee Gee, Mikriju i Eufratu, daju mi za pravo da verujem u to da će film itekako naći svoju publiku, ali i da nikog, ko mu se prepusti, neće ostaviti ravnodušnim. – Goran Nikolić, reditelj
Odrastala sam uz hip-hop i rep zvuk u andregraund okruženju sa posebnim akcentom na muziku grupe Prti Bee Gee. Maštala sam o tome da posvetim film upravo ovom načinu života, a moj san se kroz naporan rad poslednjih nekoliko meseci ostvaruje. Ideja od koje sam počela bila je omaž preminulom reperu Davoru Bobiću Moskriju nameravajući da napravim delo koje će biti poput njegove muzike, iritiraće donekle gledaoce kritikujući društvo, nasmejati do suza prenoseći im bitnu poruku o štetnosti droge ali i odvajanju dekadentnosti od BG andergraunda. – Lana Radošević, scenarista i producent
Uloge u filmu tumače Petar Strugar (Džoni bajker), Vladimir Vučković (Šone skejter), Andrija Bošković (Moskri), Darko ivić (Đovani diler), Anđela Jovanović (Darinka), Đorđe Stojković (šaner) i Aleksandar Vučković (Nedeljko). Kao specijalni gosti u filmu pojavljuju se Rambo Amadeus (kao muzički guru), MikriMaus i Eufrat (Prti Bee Gee), WikluhSky, Bvana i Boško Ćirković Škabo.
Nakon uloga u filmovima „Mali Budo“ i „Jesen samuraja“ koje su ga proslavile, Petar Strugar prihvatio je da učestvuje u ovom studentskom filmu i odigra jednu od glavnih uloga, Džonija. Džoni je cinični bajker koji se ukazuje kao lik koji racionalno razmišlja, ali se nalazi u društvu posrnule omladine, što izaziva burne reakcije u njemu.
Vladimir Vučković se na srpsku glumačku scenu probio kroz popularnu TV seriju „Sinđelići“, a u „Životu po Moskriju“ on igra dekadentnog skejtera prepuštenog porocima i urbanom andergraund životu. Vladimirov lik je izgrađen na ludilu koje je prouzrokovano dugogodišnjim konzumiranjem narkotika.
Andrija Bošković je osmogodišnjak koji je dobio tu čast da igra lik Moskrija. Iako veoma mlad, Andrija ima glumačkog iskustva, a sada se prvi put oprobao u glavnoj ulozi. Navodi da mu je na snimanju bilo veoma interesantno, a da su mu Petar Strugar i Vladimir Vučković „super likovi“, te da bi voleo i van snimanja da se druži sa njima.
Darko Ivić je u filmu „Pored mene“ igrao problematičnog mladića podložnog čestim konfliktima, a deo tog lika odigrao je i u ulozi dilera Đovanija, koji pored svoje površinske drčnosti poseduje duboko skrivene želje, na čijem ostvarivanju mora poraditi sam, kako bi pronašao svoj unutrašnji mir.
Anđela Jovanović je mlada i perspektivna beogradska glumica koju je publika do sada mogla videti u seriji „Vojna akademija“. Kao jedini ženski lik u filmu, Anđela prkosi stereotipnim vizijama sveta o savremenim devojkama, gde pokazuje dozu svoje emotivnosti, ali i stava.
Rambo Amadeus naveo je da je lično poznavao Moskrija. Upoznali su se u Studenstkom kulturnom centru. Pamti ga kao prilično blagu osobu, koja se umnogome razlikovala od onoga što je prikazivala na sceni, a ideju o filmu u kojem se Moskri vraća među žive nalazi zanimljivom. U filmu „Život po Moskriju“ Rambo igra ulogu muzičkog gurua koja je veoma specifična i daje osvežavajuću notu filmu.
Ostavite svoj komentar na Twitter-u:
[rotatingtweets screen_name=’mojasrbija_rs’ include_rts = ‘1’ show_follow = ‘1’ links_in_new_window = ‘1’ tweet_count = ’10’]
